به گزارش ایکنا، حجت‌الاسلام والمسلمین حمیدرضا جباری، استاد مؤسسه آموزشی پژوهشی امام خمینی(ره) در فایل صوتی که ۲۸ مرداد ماه در کانال وی بارگذاری شد، با بیان اینکه گزارش‌های حوادث تکوینی شگفت پس از شهادت امام حسین(ع) در منابع شیعه و سنی آمده است، گفت: برخی از اینها مانند ماه‌گرفتکی و خورشیدگرفتگی، تاریکی و وزش بادهای سیاه و سرخ و بارش خاکستر و خون است؛ برخی گزارشات هم در مورد دیده‌شدن خون در نقاط مختلف در شام شهادت اباعبدالله الحسین(ع) است مانند خونین شدن خاک کربلا که نزد ام‌سلمه بود و پیامبر(ص) آن خاک را به ایشان داد یا سنگ و کلوخی که بر می‌داشتند خونین بود و یا آب‌ها و نهرها خونین دیده شد. همچنین خیمه ام‌معبد یعنی زنی که در مسیر مدینه به مکه بود و پیامبر(ص) به خیمه او سر زده بود و از جمله برکات حضور پیامبر(ص) این بود که درخت خشکیده کنار خیمه ایشان پربار شد و در آنجا چشمه‌ای جاری شد و بعد از کربلا خون از این درخت جاری شد یا مشاهده شدن خون در دیوار دارالاماره کوفه از جمله دیگر گزارشات است.
جباری افزود: دسته دیگر گزارشات آن است که زمین و آسمان گریه کردند. دسته‌ای از گزارشات هم گریه حیوانات و ماهیان و دسته‌ای هم گریه پیامبران و فرشتگان را بیان کرده است و همچنین گریه جنیان مؤمن. دسته دیگر هم این مضمون را دارد که اشیاء به غارت رفته خیام کربلا دچار دگرگونی شدند و ماهیت اولیه را از دست دادند مثلاً نقل شده است که شتری از خیام اباعبدالله (ع) به غارت رفت ولی وقتی خواستند بکشند و بخورند دیدند به گوشت تلخی تبدیل شد یا درهم و دینارها تبدیل به سنگ و مس شده است. برخی گزارشات هم مرتبط با عقوبت دنیوی مرتکبان حادثه کربلاست از جمله اینکه برخی از آنها
رؤیای آشفته می‌دیدند، برخی مرگ زودرس گرفتند و به بیماری صعب‌العلاج گرفتار آمدند.
استاد مؤسسه آموزشی پژوهشی امام خمینی(ره) با بیان اینکه خاصیت شفادهی و بوی خوش تربت کربلا هم در گزارشات آمده است، اظهار کرد: برخی گزارشات نشان می‌دهد که افرادی از آن شفا یافتند و برخی که بی احترامی کردند، گرفتار عقوبت آنی شدند. متونی که این گزارشات را نقل کرده‌اند فراوان هستند و طبق تحقیقی که بنده در منابع ۱۰ قرن اول یعنی دوره علامه مجلسی بررسی کردم، تقریباً ۲۵ منبع شیعه و ۲۵ منبع اهل سنت این گزارشات را آورده‌اند و مایه تعجب است که برخی این تعداد گزارش در منابع مختلف را رد می‌کنند در حالی که برخی تک‌گزاره تاریخ طبری را مورد استناد قرار می‌دهند و تشکیک نمی‌کنند. برخی چون بوی کرامت و معجزه و خرق عادت از این موارد می‌رود، آن را منکر می‌شوند.
جباری اضافه کرد: کامل‌الزیارات گزارشات متعددی در بحث خرق عادات در این رابطه آورده است و صاحب آن هم شهادت به موثق بودن این روایات داده است؛ در امالی و عیون اخبارالرضا(ع) شیخ صدوق و آثار دیگر هم این گزارشات آمده است. در اخبار قاضی نعمان هم تعداد زیادی از این گزارشات مشاهده می‌شود، در اعلام الوری یعقوبی و الارشاد مفید و در مناقب امیرمؤمنین(ع) که نویسنده آن زیدی است نیز آمده است.
جباری بیان کرد: در سنن ترمذی، کبرای بیهقی، معجم کبیر، طبقات ابن سعد، بخاری، ابن حبان، و تاریخ طبری، الهواتف ابن ابی الدنیا، تاریخ ابن معین، مقتل الحسین خوارزمی، الذریة الطاهرة النبویه و تذکره ابن جوزی و تاریخ دمشق ابن عساکر هم گزارشات زیادی از علمای اهل سنت در این باره بیان شده است. این موارد آنقدر زیاد است که می‌تواند ادعای تواتر معنوی و فوق تواتر بکنیم.
استدلال برخی منکران حوادث شگفت‌انگیز مرتبط با کربلا
جباری با اشاره به استدلال منکران این حوادث، تصریح کرد: اصفر قائدان مقاله‌ای درباره این حوادث از منظر اهل سنت نوشته است؛ او ابتدا فهرستی از حوادث خارق‌العاده این روایات را آورده است و بیان می‌کند که جای بسی تعجب است مورخان یادشده که از ثبت حوادث معمولی کربلا و سخنان امام حسین(ع) غافل بوده‌اند، برای ذکر این همه معجزات و غرایب که به هیچ روی با عقل و سند قابل اثبات نیست، رفته‌اند، ضمن اینکه این مورخان مقام و جایگاه ویژه هم برای امام حسین(ع) قائل نبوده‌اند و حتی مورخان شیعه هم چنین ادعاهایی بیان نکرده‌اند. سیدعبدالله حسینی هم در کتابی متمایل به سمت انکار شده است و استدلال کرده است چون این روایات را افرادی چون ابن سعد که متمایل به بنی‌امیه بودند، نقل کرده‌اند پس جای تردید وجود دارد.
استاد مؤسسه آموزشی پژوهشی امام خمینی(ره) اظهار کرد: در اینکه مورخانی مانند ابن سعد و ابن عساکر که طرفدار امویان بودند و غرض‌ورزی نسبت به قیام عاشورا داشته‌اند، مسائل را دقیقاً بیان نکرده‌اند جای تردید نیست ولی به این دلیل نمی‌توان همه گزارشات را رد کرد. گزارشات حاکی از این رخدادها منحصر به اهل سنت نیست و در متون کهن شیعه از زبان معصومین(ع) و یاران ایشان بیان شده است ضمن اینکه این استدلال درست نیست که خوارق عادات با بدیهیات عقلی در تعارض باشند. در ذکر کرامات اهل بیت(ع) حتی مواردی وجود دارد که شگفت‌آورتر از این موارد است و ما آن را می‌پذیریم.
وی افزود: نکته دیگر اینکه ولو برخی غرض‌ورزانه این گزارشات را نوشته‌اند ولی دلیل حقانیت آن حضرت و این است که مؤید خداوند بوده است و طبیعت هم نسبت به شهادت آن حضرت واکنش نشان داده و مثلاً خون از زیر سنگ جاری شده است.
جباری با اشاره به خسوف و کسوف، اضافه کرد: علامه مجلسی در این باره آورده است که من این روایات را در تعداد زیادی از کتب عامه و خاصه دیدم که روز عاشورا خسوف و کسوف پیش آمد؛ در سنن کبرای بیهقی آمده است که کسوف و خسوف طوری بود که مردم گمان کردند قیامت برپاشده است یا در تاریخ مدینه دمشق این مضمون را داریم که مردم تلاطم و برخورد ستارگان با همدیگر را دیدند.
بزرگی مصیبت کربلا در زیارت عاشورا
وی با بیان اینکه در زیارت عاشورا هم که تردیدی در آن نیست بیان شده است که این مصیبت در آسمان و زمین جزء مصیبت‌های بزرگ است، افزود: چه اشکالی در رخ‌دادن این حوادث وجود دارد؟ اشکالی در اینجا طرح می‌شود که وقتی ابراهیم فرزند پیامبر(ص) وفات کرد کسوف رخ داد و مردم آن را علت مرگ ابراهیم دانستند و پیامبر(ص) فرمودند اینطور نیست و اینها به هم ربطی ندارد؛ پاسخ این است که حادثه کربلا مرگ یک نفر نیست بلکه حادثه عظیمی در آفرینش است و آنقدر بزرگ است که اصلاً قابل قیاس با آن موضوع نیست.
جباری با اشاره به وزش باد خاکستر و خون در کربلا، گفت: ریان بن شبیب از امام رضا(ع) نقل کرده‌اند که ایشان فرمودند: وقتی جدم حسین به شهادت رسید، از آسمان، خون و خاک سرخ بارید. مرحوم شیخ صدوق هم روایت مسندی را در امالی آورده است که جملات معروف امام حسن(ع) به امام حسین(ع) است و اینکه ایشان خطاب به امام حسین(ع) فرمودند لا یوم کیومک یا اباعبدالله. در این روایت آمار ۳۰ هزار نفر برای سپاهیان دشمن ذکر شده است و معتبرترین آمار سپاهیان دشمن است. در این روایت بیان شده است کسانی که مدعی اسلام و امت جدمان پیامبر(ص) هستند برای کشتن تو و غارت اموال تو اسارت خاندانت همدست می‌شوند و در آن روز بنی‌امیه سزاوار لعنت هستند و از آسمان خاکستر و خون خواهد بارید و حتی حیوانات وحشی و ماهیان بر تو خواهند گریست. همچنین در امالی شیخ صدوق بیان شده است که میثم تمار در خبری از آینده خود و حبیب بن مظاهر خبر داده بود یعنی میثم وقتی حبیب را دید گفت من مردی را می‌بینم که در راه فرزند رسول الله شهید می‌شود و سر او را در کوفه خواهند گرداند و حتی میثم، روز عاشورا را هم برای روز شهادت حبیب بیان کرده است و خود ایشان هم ۱۸ روز قبل از عاشورا در کوفه به شهادت رسید و اگر ابن زیاد ملعون به او دسترسی پیدا نکرده بود، قطعاً جزء شهدای کربلا بود.
وی افزود: میثم این حوادث را از مولایش امام علی(ع) شنیده و نقل کرده بود و تأکید کرد مولایم فرمود همه چیز حتی حیوانات وحشی و پرندگان آسمان بر حسین(ع) خواهند گریست و آسمان و زمین و فرشتگان و رضوان و مالک و همه آفرینش بر او خواهند گریست و از آسمان خون و خاکستر خواهد بارید. برخی تشکیک کرده‌اند که این گزارشات از اهل سنت است ولی واقعاً اینطور نیست زیرا برخی حوادث در جایی مانند بصره رخ داد که اتفاقاً آنها عمدتاً عثمانی مسلک بودند و مورخان آنجا نقل کرده‌اند و حتی نقل شده است که تا سه روز بر ما خون می‌بارید یا حماد بن سلمه نقل کرده است که پس از شهادت حسین(ع) بر مردم خون بارید.
ماجرای تربتی که نزد ام‌سلمه بود
جباری افزود: چند سال قبل هم کتابی در انگلستان منتشر شد که گزارشی از باران خون و باران سرخ بارید آن هم در سالی که بنده تطبیق کردم و دیدم نزدیک به حوادث عاشورا بود(یعنی سال میلادی با سال قمری مطابقت شد). همچنین گزارش خاک کربلا نزد ام سلمه هم در متون متعدد بیان شده است. در این باره نقل است که پیامبر(ص) در منزل ام سلمه بودند و امام حسین(ع) هم حضور داشتند و جبرئیل برای پیامبر(ص) خبر آورد که امت تو این فرزندت را خواهند کشت. آیا می‌خواهی خاک زمینی را که او در آن کشته خواهد شد نشانت دهم و جبرئیل مشتی از خاک را به پیامبر(ص) داد و پیامبر(ص) هم آن خاک را به ام‌سلمه داد و فرمود هر وقت دیدی خون تازه در این خاک دمیده شد، بدان حسین(ع) کشته شده است و ام سلمه هم در روز عاشورا این ماجرا را دید.
