روزي يكي از كنيزان امام سجاد(ع) روي دست امام، آب مي‌ريخت تا حضرت آماده نماز شود.
ظرف آب از دست كنيز افتاد و سر مبارك حضرت، آسيب ديد. حضرت امام سجاد سر بلند كرد و نگاهي به كنيز انداخت.
كنيز گفت: خداوند در قرآن، كساني كه خشم خود را فرو مي‌برند ستوده و فرموده است: وَ الْكاظِمِينَ الْغَيْظَ.
حضرت سجاد فرمود: خشم خود را فرو بردم.
كنيز گفت: وَ الْعافِينَ عَنِ النَّاسِ.
امام فرمود: تو را عفو كردم.
كنيز گفت: وَ اللَّهُ يُحِبُّ الُْمحْسِنِينَ.
امام فرمود: برو، در راه خدا آزادي.
مجمع البيان، ج 1، ص 55.
