* رسول جعفریان اعتبار اربعین امام حسین(ع) از گذشته، میان شیعه و در تقویم تاریخی وفاداران به امام حسین(ع) شناخته شده بوده است؛ سنتی که تا به امروز در کربلای عراق با قوت برپاست و هر ساله شاهدیم که میلیون ها شیعه، از همه جای دنیا در این روز بر
* عندلیب همدانی یکی از مهم ترین راه های مبارزه با تحریف و دروغ پردازی در بیان واقعة کربلا تبیین و تحلیل صحیح و فنی این حادثه است و تنها در صورت روشن شدن مرز بین دروغ و واقعیت است که بحث های آموزندة اخلاقی و تربیتیِ آن معنا پیدا
در این گزارش کوتاه، خبر چند منبع کهن تاریخی را در باره شهادت امام حسین علیه السلام که پس از همه یاران و جوانان اهل بیت‌اش به شهادت رسید، مرور می کنیم. زمانى که تمامى یاران و اهل بیت امام حسین ـ علیه السلام ـ به شهادت رسیدند، دشمن قصد
یکی از مباحث تاریخ عاشورا که باید بحث و بررسی درباره آن صورت گیرد، حادثه کربلا در قالب آمار و ارقام است. اهمیت این بحث از آن روست که با توجه به بستر تاریخی این واقعه و تغییر شرایط و اوضاعی که بر این حادثه از آغاز تا فرجام آن
روز دوم 1 . امام حسین علیه السلام در روز پنجشنبه دوم محرم الحرام سال 61 هجری به کربلا وارد شد . (1) عالم بزرگوار «سید بن طاووس » نقل کرده است که: امام علیه السلام چون به کربلا رسید، پرسید: نام این سرزمین چیست؟ همینکه نام کربلا را شنید
در باره‌ی به میدان آمدن و رزم و شهادت نوجوان خوب‌روی بنی هاشم، یعنی قاسم بن حسن(ع)، راویان نکته‌ها دارند! گویی موقعیت و رفتار این پسر توجه ناظران را بسیار به خود جلب کرده بود. او یازده سال پیش از این، آن زمان که پدرش به زهر دشمن جفاکار به
معاويه با آنکه مي‌دانست امام حسين (ع) اگر فرصتي بيابد، عليه او قيام مي‌کند و با اينکه او حتي گاهي امام (ع) را تهديد نيز مي‌کرد، ولي از اقدام عملي بر ضد آن حضرت پرهيز داشت. پس از مرگ معاويه شرايط تغيير کرد؛ زيرا از سويي يزيد به فسق و
چکيده: در اين نوشتار به نقش حادثه ي عاشورا در القاي پيامها پرداخته شده و پيامدهاي آن نيز مورد بررسي قرار گرفته است. در بخش پيامها، چندين پيام سترگ تاريخي ارزيابي و تبيين گرديده است؛ همچون شهامت حسيني، ايثار حسيني، صبر حسين بن علي و ياران، اندرزهاي مهم تاريخي، اصلاحاتي
نوشتار حاضر، ابتدا به پژوهش درباره نام طفل شيرخوار امام حسين(عليه السلام) پرداخته و سپس به بررسى سن وى و نقد ديدگاه برخى منابع معاصر در اين باره مى پردازد. در ادامه به كيفيت شهادت اين طفل و در پايان، به معرفى و نقد ديدگاه يكى از محققان معاصر درباره
در واقعه کربلا، آب و تشنگى از برجستگى ويژه اى برخوردار است، چنان که تا حدّى ديگر وقايع، تحت تأثير آن قرار گرفته اند و بخش قابل توجهى از گفتوگوى بين دو سپاه بر سر آب بوده; به طورى که مظلوميت امام حسين(عليه السلام) و سنگدلى دشمن از همين امر
چکيده: محمد بن حنفيه از شخصيت هاى علوى است که ابهامات و اشکالاتى در تاريخ زندگى وى به چشم مىخورد . از جمله، علت شرکت نکردن او در قيام کربلا و عدم همراهى او با امام حسين (ع). علما و رجالشناسان شيعه براى روشن ساختن اين ابهام و در مقام
قيام توابين و مختار، با هدف خونخواهي امام حسين(ع) انجام گرفت كه رهبران آنها ديدگاه و روش‌هاي انقلابي متفاوتي داشتند؛ توابين بيشتر در پي جبران قصورشان در قبال قاتلان دشت طف بودند و معيار‌هاي دشواري براي جذب نيرو داشتند. از اين‌روي، تنها راه تحقق هدف خود را جان‌فشاني دانسته، قائل
ایران-قم-میدان جهاد-مجتمع آموزش عالی امام خمینی (ره)- ساختمان نبیین-مجتمع آموزش عالی تاریخ، سیره و تمدن اسلامی
کلیه حقوق سایت متعلق است به جامعه المصطفی العالمیه
طراحی و پشتیبانی توسط گروه نرم افزاری رسانه