خواندنی های تاریخی

۲۵ تیر ۱۲۸۸ به دنبال فتح تهران توسط نیروهای وفادار به مشروطه و تشکیل مجلس عالی، محمدعلی شاه، پادشاه قاجار و نوه دختری امیرکبیر از سلطنت عزل شد.  روز 25 تیر 1288 محمدعلی شاه قاجار با ورود به باغ سفارت روسیه در منطقه زرگنده‌، رسماً از روس‌ها تقاضای پناهندگی سیاسی

این ترم، درسی با عنوان مناسبت ایران و کشورهای حاشیه خلیج فارس داشتم و به اجبار! به مطالعاتی درباره مناسبات ایران و جنوب عراق و منطقه بحرین مشغول شدم. دو نکته را یادآور می شوم. اولا بحرین در اصطلاح قدیم آن از زیر بصره تا نزدیکی مرزهای عمان را در

بسمه تعالی حجت الاسلام رسول جعفریان رئیس سابق کتابخانه مجلس شورای اسلامی طی مصاحبه ای با خبرگزاری مهر پیشینه علمی ایران را چرندیات و خرافات دانست، صحبت های ایشان منجر به واکنش هایی از سمت پژوهشگران عرصه تاریخ علم به خصوص دکتر چاوشی پژوهشگر برجسته تاریخ علم ایران، فارغ التحصیل

چندسالی است که تاریخ اسلام یکی از دروس رسمی حوزه های علمیه شده و رشته تخصصی تاریخ- همچون سایر رشته ها- در حوزه های علمیه دایر است. اما چنانکه روشن است: تحصیل در این رشته و حضور در کلاسهای تخصصی آن، برای همگان مقدور نیست و بسیاری از علاقمندان هستند

سالهاست موسسه الامام الهادی علیه السلام در قم مشغول تحقیق روی کتابهای شیخ صدوق است و آنچه تاکنون چاپ کرده شامل کتاب المقنع و الهدایه و اخیرا کتاب الاعتقادات صدوق که اثر مهمی است، جزو کارهای خوبی است که در قم تصحیح و نشر می‌شود. کار دقیق و نهایی است

در گذشته برای حفاظت از جلد نسخه ها گاهی یک حفاظ برای آن ها ساخته می شد که جلد را در آن قرار می دادند. این حفاظ، با نام «غلاف جلد» خوانده می شد. البته باید توجه داشت که ساختن غلاف برای جلد نسخه ها رواج بسیاری نداشته و عمدتاً

  برخی از «امام علی شناسی های» قبل از انقلاب شخصیتی افراطی و تندرو از امام علی (ع) تصویر کردند که در این زمینه باید تأمل بیشتری صورت گیرد.

ایشان در عصر خویش هم به قضاوت و هم به اجرای حدود الهی همت می گماشت و این همه در کنار فقاهت و معرفت دینی و مراجعیت آئینی سبب شد که ملقب به این عنوان گردد. حاج سیّد محمّد باقر شفتی اولین کسی است که به لقب «حجّت الاسلام »

نشريه «درّة النجف» مجله اى فارسى است که در نجف اشرف، به مديريت آقا محمد محلاتى منتشر مى شده است. در شماره 7 و 8، سال اول (1328 قمری) اين نشريه، يکى از عالمان روشنفکر تبريز مقاله اى نوشته است و در آن پيشنهادهايى در زمينۀ بهبود تدوين و تبويب

  «جمعۀ بعد از سومارى به راه افتاديم و به سوى دژ بزرگى كه بر صخره‌اى ساخته شده بود، رانديم كه شب را در آن به روز آوريم. اين دژ در تصرف خانمى محترم و بيوه بود كه خراجگزار تيمور بود و از بابت اربابى و املاك خود حقى مي