محمد یوسف زاده معروف به غمام همدانی در 1253 مهر در نجف اشرف به دنیا آمد و تحصیلات مقدماتی را در همدان، ادبیات فارسی و عربی و فقه را از استادان آن دیار فراگرفت.
غمام همدانی در منطق، فلسفه اسلامی و ادبیات به ویژه شعر فارسی و نیز سرودن غزل، از دانش و مهارتی بسیار برخوردار بود و در آن دوران به تاسیس انجمن اتحاد و انتشار روزنامه های اتحاد و الفت همت گماشت، اما هنگامی که انقلاب مشروطه بر اثر نفوذ غربزدگان و حضور عوامل استبداد به انحراف کشیده شد، از سیاست کناره گرفت و به نشر تعالیم اجتماعی و فعالیت ادبی پرداخت. تنها اثر باقی مانده از غمام همدانی دیوان اشعار اوست که کمتر از یک سوم سروده های وی را در بر می گیرد. این روزنامه نگار و شاعر ایرانی سرانجام در سوم مهر در سال 1321 ش در 68 سالگی در تهران درگذشت و در همدان به خاک سپرده شد.
منبع:علی حائری و همکاران، روز شمار شمسی(قم: مرکز پژوهش های اسلامی صدا و سیما،1382)ص198؛ با اندکی دخل و تصرف توسط دکتر مرتضی شیرودی.
