به گزارش روابط عمومی جامعه المصطفی نمایندگی خراسان،به همت پژوهشکده بین‌المللی امام رضا(ع) و با همکاری دانشگاه علوم اسلامی رضوی، دانشگاه ادیان و مذاهب مشهد، و انجمن ایرانی تاریخ اسلام شاخه خراسان، نشست علمی با موضوع «بررسی عوامل سقوط اندلس» برگزار شد.
در آغاز نشست، دبیر محترم پس از خیرمقدم به حاضرین، به معرفی اجمالی دکتر محمدالله اکبری، عضو هیئت علمی جامعه المصطفی العالمیه، پرداختند. ایشان ضمن اشاره به آثار برجسته دکتر اکبری، ازجمله کتاب «عباسیان از بعثت تا خلافت» که به‌عنوان کتاب سال ۱۳۸۱ انتخاب شده بود، اهمیت موضوع نشست را مورد تأکید قرار دادند.
گزاره‌های کلیدی سخنران
دکتر اکبری در ابتدای سخنان خود به چند گزاره مهم تاریخی اشاره کردند:
ضعف حکومت‌ها معمولاً از دوره مقتدرترین پادشاه آغاز می‌شود.
عدم پذیرش خطاها و مسئولیت‌های خود از سوی حاکمان.
توده مردم رکن اصلی حکومت‌ها هستند.
اتحاد میان مردم اساس قدرت حکومت است.
پراکندگی میان ملت‌ها آغاز فروپاشی آن‌هاست.
نگاه دینی به اتحاد
دکتر اکبری در ادامه به مبانی دینی و قرآنی اتحاد اشاره کرده و با ذکر آیه «وَاعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللَّهِ جَمِيعًا وَلَا تَفَرَّقُوا»، بر اهمیت اتحاد میان مسلمانان تأکید کردند. ایشان همچنین با بیان نمونه‌هایی از سیره اهل‌بیت(ع)، تأکید کردند که اتحاد حتی در شرایط سخت نیز مورد توجه ائمه معصومین(ع) بوده است.
تحلیل تاریخی سقوط اندلس
دکتر اکبری در بررسی تاریخی سقوط اندلس به نقش اختلافات داخلی مسلمانان اشاره کردند. ایشان خاطرنشان کردند که اتحاد نداشتن میان امیرنشین‌های مسلمان و همکاری برخی از آن‌ها با مسیحیان، از عوامل اصلی سقوط اندلس بود. به‌علاوه، دکتر اکبری تأکید کردند که مسیحیان با تمرکز بر اتحاد و استفاده از اختلافات مسلمانان، توانستند این منطقه را پس بگیرند.
عوامل کلیدی سقوط اندلس
در پایان نشست، دکتر اکبری سه عامل اصلی سقوط اندلس را چنین برشمردند:
اختلافات میان امیران مسلمان.
جنگ‌های داخلی و عدم اتحاد.
کمک خواستن برخی مسلمانان از همسایگان مسیحی برای مقابله با دیگر مسلمانان.
