نشست «بررسی و تحلیل آثار حافظ ابرو» به مناسبت ششصدمین سال درگذشت این جغرافی دان و مورخ ایرانی ششم آبان سال جاری برگزار می شود.
در این نشست دکتر سید صادق سجادی، سید علی آل داود و غلامرضا امیرخانی دربارۀ ویژگی های سبکی آثار حافظ ابرو سخنرانی خواهند کرد.
این نشست در روز دوشنبه 6 آبان از ساعت 10 صبح در بزرگراه حقانی ابتدای خیابان کوشا، ساختمان آرشیو ملی، طبقۀ هفتم، سالن کنفرانس برگزار خواهد شد.
درباره حافظ ابرو
شهاب‌الدين عبدالله بن لطف الله بهدادينى خوافى معروف به «حافظ ابرو» از مورخان بزرگ ايران در پايان قرن هشتم و آغاز قرن نهم هجرى است. اصلش از بهدادين خواف بود ولى مدتى مديد در هرات اقامت گزيد. در همدان به تحصيل پرداخت و از جوانى در شمار دبيران اميرتيمور درآمد و سپس ملازم خدمت شاهرخ و پسرش بايسنقر ميرزا گرديد و به‌نام آنان به تأليف و تصنيف اشتغال داشت تا در سال ۸۳۳هـ. در محّل سرچم نزديک زنجان بدرود حيات گفت و در زنجان مدفون گشت.
وى مورخى موثق و در ضبط وقايع دقيق بود. مهم ترين اثرش «مجمع‌التواريخ سلطانى» در چهار مجلد است که يک تاريخ عمومى است و «زبدةالتواريخ» مجلد چهارم از همين کتاب است که از مرگ سلطان ابوسعيد (۶۳۷هـ) تا وقايع سال ۸۳۰هـ. را دربر دارد. اثر ديگرش «ذيل جامع‌التواريخ رشيدى» است که در آن حوادث بعد از مرگ غازان‌خان تا وقايع سال ۷۹۵ ضبط شده است. کتاب مشهور ديگر حافظ ابرو جغرافياى او است در دو مجلد، جلد اول در شرح ممالک ربع سکون و درياها و رودها و کوه‌ها و بيابان‌ها و جلد دوم حاوى اطلاعاتى دربارهٔخراسان و حکام و سلاطين آن از ابتداى فتح سپاهيان عرب تا دوران تيمور و حوادث دوران سلطنت شاهرخ تا سال ۸۲۳هـ.
نثر حافظ ابرو در همهٔاين آثار بسيار روان و خالى از تکلف است و او توجه خود را بيشتر معطوف به بيان مطالب و سعى در درستى آنها کرده است و شايد به همين سبب است که خطاهاى جارى در انشاء مؤلفان عهد تيمورى کم‌تر بر قلم او رفته است.
توضیح تصویر: تصويري از جامع التواريخ تكميل شده توسط حافظ ابرو.نسخه 1653 كتابخانه توپقاپي سراي، مورخ 714
منبع: میراث مکتوب.
