سرویس تاریخ و سیاست خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) -حکمت‌الله ملاصالحی، استاد گروه باستان‌شناسی دانشگاه تهران: ایران یک سرزمین و جغرافیای تاریخی، مدنی و معنوی و اقلیم و عالم معمولی و متعارف نیست، ایران سرزمین ایسلند، آلاسکا یا گرینلند نیست. ایران قلب خاورمیانه نبوی، غرب آسیا و مدیترانه شرقی از کهن از تاثیرگذارترین منطقه‌ها، سرزمین‌ها و جغرافیای تاریخی در تاریخ و فرهنگ جامعه و جهان بشری است.
شناختن و شناساندن تاریخ، فرهنگ، جامعه و جهان ایرانی مسئولیت سنگینی است که بر شانه بنیاد ایرانشناسی، به معنی اخص و هر ایرانی به معنی اعم نهاده شده است. به صراحت عرض و اذعان می‌شود ما ایرانیان دنیای معاصر میراث‌داران موفق و امانتداران خوب و راستین چنین جامعه و جهان غنی و پرمایه و رنگارنگ از مواریث فرهنگی نبوده‌ایم. در یک سده اخیر به ویژه در نیم قرن حاضر تعرض و تجاوز، تخریب و غارت و تاراج آثار معاصر تاریخی و مواریث فرهنگی و محوطه‌های باستانی و تهدید بناها و بافت‌ها، فضاهای تاریخی و فرهنگی کشور اعم از شهری و روستایی آنچنان گسترده بوده و غم‌انگیز و فاجعه‌بار و جبران‌ناپذیر که احساس می‌کنیم روی آوار سرزمینی سوخته زندگی می‌کنیم.
حال آنکه عمق راهبردی و منطقه قوت، عزت و امنیت و استمرار و ادامه حیات تاریخی، فرهنگی، مدنی و معنوی ما فرهنگ و میراث مشترک و دیرینه دیرپا و غنی و پرمایه فرهنگی ماست.
بنیاد ایرانشناسی قفل درهای بسته گفت‌وگوهای بینافرهنگی را در مقیاسی جهانی به روی جمعیت‌های میلیاردی سیاره زمین بشکند و بگشاید. با دستی بستاند با دستی دیگر بذرهای نیکوی مواریث تاریخ و فرهنگ ایرانیان را بر زمین تاریخ و فرهنگ جهانیان بیفشاند. بنیاد ایرانشناسی کمر همت بربندد و یک هزاره میراث غنی و پرمایه شعر، ادب و عرفان، اشراق، حکمت، هنر، فکر و فلسفه زبان پارسی را در شبه‌قاره هند احیا کند. از خوشه‌ها و خرمن تلاش‌های خود خواهید دید چه دانه‌هایی پر بار و برکت نیکو برنخواهد گرفت.
بنیاد ایرانشناسی دروازه بلندش را به روی ایرانشناسان بزرگ بگشاید و زیر سقف بلندش ایرانشناسان بزرگ را آموزش دهد و یک بار دیگر کرسی‌های تطعیل شده ایرانشناسی را در کشورهای دیگر و جامعه جهان روزگار ما بازگشاید. همان‌قدر که جزم و جمود راه دانستن و تفاهم و همدلی را به روی ما می‌بندد، خیزش و حرکت به سوی آموختن، دانستن و اندوختن و آزمودن دانش و دانایی، اندیشه و آگاهی تفاهم را دامن می‌زند. جامعه و جهان ما را فرهنگی‌تر، گرم‌تر، همدلانه‌تر و صمیمی‌تر می‌کند. بحمدالله دست و دامن بنیاد ایرانشناسی در این مقام و مسیر هم پر است هم گشوده.
از آن به دیرِ مغانم عزیز می‌دارند که آتشی که نمیرد همیشه در دلِ ماست
